همشهریآنلاین - محمدپارسا رحیمینژاد: سینما، این اتاق تاریک که در آن فیلمهای روشن با صحنههایی رمانتیک، صداهای مسلسلهای جنگی و یا درسهای زندگی، جلوی نگاه مخاطبانش قرار میگیرد؛ اما قصهی سینما، به این سادگیها هم نیست.
در بین برخی از پیچ و تابهای نور، صدا و جلوههای ویژه و یا مابین صحنههای ترسناک فیلمهای جذاب و رنگارنگ، گاهی تصاویر، لوگوها یا متنهایی پنهان شدهاند که بدون اطلاع، از جلوی دیدگان شما عبور میکنند و بهشکلی نامحسوس بر ضمیر ناخودآگاه شما اثر میگذارند؛ یعنی وقتی محو تماشای فیلم هستید و منتظرید تا ببینید بالأخره چه بلایی بر سر شخصیت اصلی فلکزدهی داستان میآید، آن پیامهای نامحسوس، با زیرکی به ذهن شما نفوذ میکنند و بدون آنکه حتی خودتان بدانید، نظر شما را به یک محصول یا یک نام تجاری خاص جلب میکنند؛ موضوعی که این روزها با نام «تبلیغات غیرمستقیم» شناخته میشود.
شاید برای اولینبار، آزمایشهای مشهور «جیمز ویکاری»، کارشناس بازاریابی، ماجرای تبلیغات پنهان بهوسیلهی سینما را سر زبانها انداخت. او دو عبارت «کوکاکولا بنوشید» و «پاپ کورن بخورید» را لابهلای سکانسهای فیلمی قرار داد و ادعا کرد حدود ۴۵۰۰۰نفری که به تماشای این فیلم آمده بودند، تقریباً ۱۸درصد بیشتر از گذشته، کوکاکولا و پاپکورن از فروشگاه این سینما خریدند. البته این ادعا هنوز ثابت نشده، اما باید به این موضوع توجه کرد که سینما، هفتخط است و نباید فکر کنیم فقط چیزهایی را که در فیلم دیدهایم، در کلهی مبارکمان فرو رفته است!
نظر شما